Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008



Σκοτεινός θάλαμος

Για μένα εδώ βρίσκεται κλεισμένο πολύ μεγάλο μέρος
αυτής της ξεχωριστής μαγείας της ασπρόμαυρης
φωτογραφίας.
Το λευκό χαρτί και πως αυτό μεταμορφώνεται σε εικόνα.
Θρησκευτική τελετή στα άδυτα ενός αρχαίου ναού.
Τα τανκ, τα θερμόμετρα, τα ογκομετρικά, τα φιλμ, τα
χαρτιά και μετά οι λεκάνες με τα χημικά, τα φώτα
ασφαλείας, όλη αυτή η ατμόσφαιρα που συντελεί στο
τελικό αποτέλεσμα.
Η ζωγραφική με το φως.

Ασπρόμαυρη φωτογραφία
Όπως δε θεωρώ τη φωτογραφία σημαντικότερη απ τις άλλες τέχνες, έτσι δεν θεωρώ και την ασπρόμαυρη πιο σπουδαία τέχνη απ την έγχρωμη. Ίσως λίγο πιο δύσκολη, εξ αιτίας της λιτότητας του μέσου, αλλά και πιο προκλητική.
Υπερέχει η φόρμα, ο όγκος και το «σχέδιο» απέναντι
στον εντυπωσιασμό του χρώματος.
Απλή και απέριτη, με μόνο εργαλείο τους τόνους του
γκρίζου, τις διαβαθμίσεις του απ το απόλυτο λευκό ως
το βαθύ μαύρο. Αυτά την κάνουν απλά διαφορετική, ούτε καλύτερη, ούτε ανώτερη.
Έγκειται απλά, στο τι ταιριάζει στον καθένα μας και με
πιο μέσο μπορούμε να εκφραστούμε καλύτερα.